Agnieszka Cygan, wnuczka wspomnianej Jolanty Wadowskiej Król, przedstawia tę historią językiem tańca. Wykorzystując techniki tańca współczesnego, jazzu czy hip hopu spróbuje doświadczyć emocji, o których tylko słyszała. Współczesna wersja historii, ożywiła ołów do postaci męskiej, w którą wcielił się Patryk Laudański. Srebrzysta postać czystego zła jest symbolem niewidzialnego przeciwnika z jakim musiała się zmierzyć główna postać.

Agnieszka Cygan przed stworzeniem scenariusza zadała pytanie: co by zrobiła Jolanta Wadowska Król, gdyby znała przyszłość, gdyby wiedziała że nie obroni doktoratu i jej kariera skończy się w tej samej przychodni, w której rozpoczęła swoje życie zawodowe? Jolanta Wadowska- Król w każdej wypowiedzi podkreśla, że był to jej obowiązek, że musiała leczyć te dzieci, które potrzebowały natychmiastowego wsparcia. Mówi również o tym, że zdawała sobie sprawę z konsekwencji swoich działań. Ta postawa odważnej kobiety, zainspirowała Agnieszkę Cygan do stworzenia spektaklu, pełnego emocji, walki i nadziei na odmianę losu mieszkańców Szopienic.